In mei 2025 zal het 40 jaar geleden zijn dat ik voor de eerste keer Parijs bezocht, op schoolreis met de 5des en de 6des onder de immer kundige leiding van M. Aertbeliën. Is de stad in die tijd veranderd? Zeker weten! Deels ten goede, want het is er een stuk properder, veel gebouwen zijn gerestaureerd en er rijden minder auto’s dan toen. Maar er is ook heel wat charme verloren gegaan: plaatselijke boetieks en eetzaken zijn vervangen door karakterloze ketens, heel veel kleinhandel is verdwenen, buurten die voordien zo levendig waren, zijn ’s avonds beter te mijden. Ik geef graag de Boulevard de Sébastopol (de “Sébasto”) als voorbeeld.
In 1985 heette het huidige metrostation Grands Boulevards nog Rue Montmartre. In 1998 werd het omgedoopt tot Grands Boulevards omdat veel toeristen het station aanzagen als de halte die hoorde bij de Butte Montmartre. Een typische vergissing, die wij indertijd toch niet gemaakt hebben. Het metrostation ligt onder de Boulevard Montmartre, die deel uitmaakt van de familie van Grands Boulevards. Tussen de Bastille en de Porte Saint-Denis lag vroeger de stadsmuur van Charles V. Tussen de Porte Saint-Denis en de huidige Place de la Madeleine stonden stadswallen gebouwd door Charles IX en Louis XIII. Onder Louis XIV werden ze afgebroken omdat geen enkele vijand het nog zou wagen de zonnekoning aan te vallen. Dat tracé vormt de Grands Boulevards. De Boulevard Haussmann mag dan wel groot en indrukwekkend zijn; het is geen Grand Boulevard! De Grands Boulevards zijn, gaande van de Bastille in de richting van de Madeleine boulevards Beaumarchais, des Filles-du-Calvaire, du Temple, Saint-Martin, Saint-Denis, de Bonne-Nouvelle, Poissonnière, Montmartre, des Italiens, des Capucines en de la Madeleine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten