Een grote eetzaal met allemaal dezelfde tafels. Leerlingen
werden ingedeeld aan tafels en die schikking bleef zo voor meerdere maanden. Ik
denk dat we per jaar aan 4 verschillende tafels zaten. We zaten met de 6 jaren
door mekaar. De oudsten waren tafelchef. Ze zorgden ervoor dat alles wat vlot
verliep en dat iedereen zijn rantsoen kreeg! Voor 1981 hadden de (oude) tafels
nog een geruit tafelkleed. Het werd 1 keer per maand ververst, geloof het
of niet. Binnen de kortste keren stond
dat ding natuurlijk stijf van soep-, koffie- en andere vlekken. Niet bepaald
appetijtelijk. Maar we werden aangemoedigd om het kleed zo netjes mogelijk te
houden. Wie op het einde van de maand een tafelkleed kon presenteren dat nog enigszins
die naam waardig was, kreeg een taart als dessert. Extra. Ik kan me niet
herinneren dat het me ooit overkomen is. Met de installatie van het verlaagd
plafond verdwenen ook de houten tafels. Ze werden vervangen door tafels met een
kunststof blad dat door middel van bedenkelijk ruikende schotelvodden toch
vlekvrij gehouden kon worden. De oude tafels hadden 8 schuifjes: één per
leerling. De nieuwe tafels hadden nog 4 schuifjes. De privé-bacillen-, schimmel-
en microbenkweek van weleer moest vanaf nu gedeeld worden met een tafelgenoot.
Gelukkig zonder erg. We hebben het allemaal overleefd.
woensdag 18 februari 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten