Verbouwingen

In 1981 werd in het hoofdgebouw een nieuwe slaapzaal gebouwd met 42 chambretten: Slaapstad. Daartoe werden in de klassengang de muren van de klaslokalen afgebroken. De winkel, het museum en de bibliotheek werden verbouwd tot kamers voor opvoeders en leerlingen. De verbouwing bracht met zich mee dat in de eronder gelegen eetzaal een verlaagd plafond moest gehangen worden. De paters vonden alvast dat de eetzaal daardoor fraaier en rustiger werd.
In de centrale traphal van het hoofdgebouw werd een lift geplaatst, waardoor de hal op elke verdieping wat kleiner oogde. Uit het Witte Paviljoen verdween het internaat. Men had toen nog maar het plan om op de grote speelplaats (mits het kunnen aangaan van een staatslening) een nieuw gebouw met klaslokalen te zetten. Samen met het Witte Paviljoen zou dit het centrale schoolgebouw worden.
Zo hoopten de Montfortanen de school enkele jaren later te kunnen voorstellen als een VSO-school (godbetert!), met algemene vorming voor ongeveer 250 leerlingen, uitsluitend internen. Gelukkig heeft men het VSO niet te strikt ingevoerd en werd het gedrocht na een tiental jaren weer afgevoerd. Jammer genoeg menen helderziende beleidsmakers dat ze die blunder van de jaren '80 nu opnieuw moeten maken. L'histoire se répète. 
De rationalisatie van het onderwijs vormde in de jaren '80 een ernstige bedreiging voor het voortbestaan van het Montfortcollege. Het invoeren van het VSO werd toen gezien als een ultiem redmiddel. Het werd gekoppeld aan uitbreiding en nieuwbouw. Het blijkt de juiste beslissing geweest te zijn. De school is sindsdien alleen maar groter geworden en is er tevens in geslaagd om de standaard hoog te houden.